به گزارش روابط عمومی فدراسیون ورزش های ناشنوایان به نقل از خبرگزاری ایمنا، ورزش ناشنوایان ایران در سال ۱۴۰۳ فراز و نشیب‌های بسیاری را تجربه کرد. از یک سو، افتخارآفرینی در رقابت‌های آسیایی و ایستادن بر بام قاره کهن، دستاوردی درخشان برای این ورزشکاران بود؛ از سوی دیگر، مشکلات مالی همچنان مانعی بر سر راه توسعه این رشته باقی ماند و در برخی موارد، حتی مانع از حضور تیم‌های ملی در رقابت‌های بین‌المللی شد.
در این میان، چهره‌هایی مانند بهزاد امیری، کاپیتان تیم ملی تکواندو ناشنوایان و عضو کمیته فنی و هیئت‌رئیسه فدراسیون، نقشی کلیدی در مسیر پیشرفت ورزش ناشنوایان ایفا کردند. امیری نه تنها در میدان مبارزه، بلکه در حوزه تصمیم‌گیری و مدیریت ورزشی نیز فعال بوده و دغدغه‌های ورزشکاران این حوزه را دنبال کرده است.
در ادامه این گزارش، با بهزاد امیری درباره دستاوردهای سال گذشته، چالش‌های پیش رو و چشم‌انداز ورزش ناشنوایان در سال ۱۴۰۴ گفت‌وگو کرده‌ایم.
ایمنا: سال ۱۴۰۳ برای ورزش ناشنوایان سال نسبتاً موفقی بود. فدراسیون ورزش‌های ناشنوایان دستاوردهای قابل توجهی کسب کرد و شما نیز موفق شدید مدال برنز بازی‌های آسیایی را به دست آورید. لطفاً ارزیابی خود را از سال ۱۴۰۳ بیان کنید و همچنین چشم‌اندازتان برای سال ۱۴۰۴ را با ما در میان بگذارید.
امیری: سلام عرض می‌کنم خدمت شما و مخاطبان محترم. از تلاش‌های ایمنا در جهت دیده‌شدن ورزش ناشنوایان قدردانی می‌کنم. این حمایت رسانه‌ای تأثیر بسزایی در جلب توجه به این حوزه داشته و انگیزه ورزشکاران ما را برای ادامه مسیر افزایش داده است. امیدوارم رسانه ملی نیز توجه بیشتری به ورزش ناشنوایان داشته باشد و المپیک ناشنوایان که در سال جدید برگزار می‌شود، به‌صورت زنده برای مردم پخش شود.
در سال ۱۴۰۴، دو رویداد مهم پیش رو داریم. ابتدا جام جهانی فوتسال ناشنوایان که در اواخر خرداد و اوایل تیر برگزار می‌شود و سپس المپیک ناشنوایان در ژاپن که یکی از مهمترین رویدادهای ورزشی این حوزه محسوب می‌شود. برنامه آماده‌سازی ورزشکاران از اوایل اردیبهشت آغاز خواهد شد و پس از تعطیلات، ۸ ماه فرصت برای آماده‌سازی تیم‌ها خواهیم داشت.
ایمنا: ساز و کار آماده شدن برای المپیک را توضیح می‌دهید؟
امیری: در حال حاضر، ستاد المپیک در فدراسیون ناشنوایان تشکیل شده و ابلاغیه‌های لازم برای نفرات منتخب صادر شده است. همچنین، شورای فنی نیز شکل گرفته و طبق برنامه، انجمن‌ها موظف‌اند مربیان پیشنهادی خود را برای رشته‌های مختلف معرفی کنند. در شورای فنی، رزومه این مربیان بررسی و بهترین گزینه‌ها انتخاب می‌شوند تا با یک کادر فنی قدرتمند، حضوری موفق در المپیک داشته باشیم.
ایمنا: درباره آماده سازی بازیکنان تیم‌ملی فوتسال بیشتر توضیح دهید؛ چند مرحله اردو برای آماده سازی بازیکنان برگزار شده است؟
امیری: شش مرحله اردو آماده‌سازی برای بازیکنان فوتسال در سال ۱۴۰۳ برگزار شده و مقرر شده که چند اردو هم قبل از اعزام به ایتالیا برگزار شود. اولین اردو فوتسالیست‌های ناشنوا در سال جدید هم از ششم فروردین آغاز می‌شود و به مدت یک هفته در اردو به تمرین می‌پردازند.
ایمنا: هدف فدراسیون برای حضور در المپیک ناشنوایان چیست؟
امیری: ما دنبال کار حرفه‌ای هستیم و امیدواریم وزارت ورزش کمک کنند تا عنوان دوره قبلی که رتبه چهارم بود را تکرار کنیم و یا آن را بهبود ببخشیم؛ اما برای این کار عجله‌ای نداریم و می‌خواهیم این کار را از پایه و اساس، اصولی پیش ببریم و بهترین نتیجه ممکن را بگیریم.
ایمنا: در حال حاضر مربیان کدام رشته‌ها انتخاب شدند؟
امیری: در حال حاضر برای تیم تکواندو چهار سرمربی انتخاب کردیم، تیم کاراته به همین صورت، والیبال هم مربی دارد و در رشته دو و میدانی، دو مربی انتخاب شده‌اند و دو مربی دیگر هم به زودی با انجام تست‌های مربوطه و بررسی رزومه انتخاب می‌شوند. بعد از تعطیلات عید نوروز، قرار است چند جلسه با انجمن‌ها داشته باشیم و تا گزینه‌های خودشان را معرفی کنند تا تکلیف صندلی‌های خالی مشخص شود.
ایمنا: اولین بار هست که یک نفر کاپیتان تیم ملی است و با حفظ سمت در کمیته فنی فعالیت می‌کند و یکی از صاحبان کرسی در هیئت رئیسه فدراسیون ورزش‌های ناشنوایان نیز است؛ در این باره صحبت می‌کنید؟
امیری: جدا از اینکه این جالب باشد، سختگیری و درگیری‌های خودش را هم دارد. من به عنوان عضو کمیته فنی، باید یک‌سری کارها را انجام دهم. این کارها مثل آماده کردن بخشنامه یا بازدید از اردوها و خیلی از کارها و وظایف دیگر است. من باید برنامه‌ریزی داشته باشم تا به تمرین‌های خودم هم برسم. به همه این کارها، وظایف یک عضو هیئت رئیسه و جلسات هم اضافه شده که تا الان به لطف خدا توانسته‌ام این کار را انجام دهم. اگر بتوانم در مسابقات قهرمانی کشور، توفیق پوشیدن پیراهن تیم‌ملی را به دست بیاورم و به مسابقات راه پیدا کنم، شاید کارها کمی زیاد شوند. شاید مرخصی بگیرم و بعد از اردوها برگردم و کارهای عقب افتاده را انجام دهم. در این باره با رئیس فدراسیون صحبت کردم و ایشان هم با توجه به اینکه در المپیک حریف‌های سختی را در پیش دارم و باید با تمرکز پا به میدان بگذارم، ایشان هم قبول کردند.
ایمنا: در سال‌های قبل به خاطر مشکلات مالی فدراسیون ناشنوایان، اعزام به برخی مسابقات انجام نشد. به یاد می‌آورم در مصاحبه قبلی شما هم از این بابت ناراضی بودید چون رنکینگ جهانی شما را تحت تأثیر قرار داد. فکر می‌کنم رفته رفته شرایط بهتر می‌شود و اعزام‌ها طبق برنامه انجام می‌شود. در این باره صحبت می‌کنید؟
امیری: آقای دکتر دنیامالی حمایت‌های زیادی انجام دادند و در جلسه با رئیس فدراسیون، قول حمایت ویژه از ورزشکاران ناشنوا را از ایشان دریافت کردیم. همچنین قول‌هایی را دادند که از بخش خصوصی اسپانسر جذب شود تا در المپیک بتوانیم اعزام کامل داشته باشیم. با این قیمت‌ها و وضعیت فدراسیون، اعزام به مسابقات خارجی خیلی سخت شده است. ما سال‌های قبل به خاطر مشکلات مالی فدراسیون نتوانستیم به برخی از مسابقات، اعزام داشته باشیم که همین موضوع باعث شد رنکینگ و جایگاه خیلی از بازیکنان و ورزشکاران تحت تأثیر قرار بگیرد. باید زمان بگذرد تا مشخص شود چقدر می‌توانیم بودجه جذب کنیم. وضعیت اعزام ورزشکاران همچنان هم بلاتکلیف است. به خاطر محدودیت المپیک ورزشکاران و رشته‌ها را دسته بندی کردیم. دسته اول ورزشکارانی هستند که امید کسب مدال برای آن‌ها از دیگران بیشتر است؛ شش رشته در این دسته قرار می‌گیرند و بحث اعزامشان قطعی شده است. اما وضعیت دیگر رشته‌ها و دیگر ورزشکاران مشخص نیست و اگر تأمین بودجه صورت نگیرد نمی‌توانیم آن‌ها را به مسابقات اعزام کنیم.
ایمنا: وضعیت روحیه ورزشکاران چطور است؟ چقدر به کسب مدال در المپیک امیدوار هستند؟
امیری: ورزشکاران کشورمان همیشه سعی و تلاش کرده‌اند که برای کشور عزیزمان مدال کسب کنند. جدا از همه مشکلات و با شرایط سخت، ورزشکاران با عشق و علاقه ورزش می‌کنند و انگیزه دارند تا در المپیک حضور پیدا کنند و با پاداشی که وجود دارد، زخم کوچکی از زندگیشان را ترمیم کنند.
ایمنا: پاداش ورزشکاران ایرانی، بیشترین پاداش در بین همه کشورها است. آیا این پاداش به ورزشکاران ناشنوا هم تعلق می‌گیرد؟
امیری: پاداش ما با پاداش دیگر رشته‌ها به برابری نرسیده است. اگر برای بچه‌های پارالمیپکی ۱۸ میلیارد پاداش تصویب کرده بودند که ۸ میلیارد از طرف وزارت ورزش بود و ۱۰ میلیارد هم از طرف کمیته ملی المپیک به ورزشکاران اهدا می‌شد؛ اما برای ورزشکاران ناشنوا، ۶۰ درصد از ۸ میلیارد تومان وزارت ورزش به عنوان پاداش تعلق می‌گیرد (۴ میلیارد و ۸۰۰ میلیون) و پاداشی از سوی کمیته ملی المپیک به ورزشکاران ناشنوا داده نمی‌شود. علت این موضوع هم این است که ما عضو افتخاری کمیته ملی المپیک هستیم و اگر کمیته ملی المپیک تصمیم بگیرد پاداشی هم برای ورزشکاران ناشنوا در نظر بگیرد، قطعاً انگیزه ورزشکاران ما بیشتر خواهد شد.
ایمنا: قول‌هایی هم از طرف وزارت ورزش داده شده است؟
امیری: بحث و تبادل نظر انجام شده ولی هنوز مشخص نیست که فدراسیون ما به عضویت کمیته ملی پارالمپیک در بیاید یا به عضویت کمیته ملی المپیک؛ شاید هم یک کمیته جدیدی تحت عنوان «کمیته ملی المپیک ناشنوایان» ایجاد شود.
ایمنا: چشم‌انداز فدراسیون ورزش‌های ناشنوایان در سال ۱۴۰۴ چیست؟
امیری: تمام تمرکز فدراسیون روی دو تورنمنتی است که امسال در پیش داریم و سعی می‌کنند اسپانسر جذب کنند تا اعزام‌ها به صورت کامل انجام شود. همچنین ما پخش زنده مسابقات را هم نداشتیم و پیگیری می‌کنیم تا اگر امکانش بود پخش زنده المپیک را داشته باشیم. امیدواریم صدا و سیما به میدان بیاید و برای پخش زنده کمک کند اما اگر هم تمایلی برای همکاری نداشتند، می‌توانیم از طریق اپلیکیشن‌های مختلف این کار را انجام دهیم.
ایمنا: هزینه اعزام ورزشکاران به مسابقات چقدر است؟ ممکن است تأمین نشود و ورزشکاران اعزام نشوند؟
امیری: ما نسبت به این دو رویداد که داشتیم، تقویم سال جدید را تحویل دادیم و برآورد کردیم حدود ۱۵۵ میلیارد تومان برای اعزام ورزشکاران به بودجه نیاز داشته باشیم. که این عدد، حداقل است و ما هزینه‌هایی مثل مکمل ورزشی و پروتئین و کراتین را حذف کردیم و فقط هزینه میوه، لباس تمرین و چند خورده هزینه دیگر را محاسبه کردیم. ما هزینه اردو برای هر ورزشکار را یک میلیون و پانصد هزار تومان تصویب کردیم؛ این در حالی است که وزارت ورزش کف هزینه را برای هر روز اردو ورزشکار، ۳ میلیون تومان محاسبه کرده است. این مبلغ هنوز هم تأمین نشده است و اگر همین عدد کم تأمین نشود ممکن است در برگزاری اردوها مشکل داشته باشیم. اگر نتوانیم این مبالغ را تأمین کنیم، اعزام محدود می‌شود و نمی‌توانیم همه ورزشکاران را اعزام کنیم.